Nie tylko białe plamy. Prasa jako źródło do badań historycznych cenzury (na przykładzie czasopism krakowskich z lat 1918–1939)
Słowa kluczowe:
nadzór nad prasą, cenzura, konfiskaty, 1918-1939, Kraków, badanie, metodologiaAbstrakt
Na mapie pojęciowej problematyki badawczej cenzury oraz będących jej konsekwencją konfiskat jako zasadniczy obiekt analiz lokowany jest „inkryminowany tekst”. Takie postrzeganie cenzury pozwala analizować ją z perspektywy konkretnego faktu ingerencji władzy w prasowy przekaz, jego odnotowanie, a także zrekonstruowanie skutków owego zajęcia, tak dla autora, jak i wydawcy oraz redaktora. Próba natomiast rekonstrukcji historycznego obrazu cenzury w znacznie rozszerzonym zakresie, na który składają się: instytucje, ich kompetencje, metody i skutki działania, stosowane środki prewencji oraz represji wymaga jednak „odkrywania” nowych informacji, pozwalających na systemowe oraz porównawcze ujęcie problemu.Bibliografia
Gzella G., Dziennikarze i redaktorzy odpowiedzialni polskiej prasy Pomorza Nadwiślańskiego w okresie zaboru pruskiego, Toruń 2018.
Gzella G., Obrażające i podburzające pismo „Lech. Gazeta Gnieźnieńska” (1895–1914), Toruń 2015.
Gzella G., Procesy prasowe redaktorów „Gazety Grudziądzkiej” w latach 1894–1914, Toruń 2010.
Gzella G., „Wyroki prasowe” polskiej prasy w świetle „Dziennika Urzędowego” „Gazety Lwowskiej” z lat 1894–1914”, „Rocznik Historii Prasy Polskiej” 2016, z. 3, s. 43–56.
Kraczkowski R., Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z mocą ustawy w latach 1926–1935, Warszawa 2007.
Wrona G., Nadzór nad prasą w Krakowie (1918–1939), Kraków 2017.
Wrona G., Wolność prasy i prawo prasowe w polskich czasopismach prawniczych okresu międzywojennego (1918–1939), „Rocznik Historii Prasy Polskiej” 2005, z. 1, s. 77–96.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2019 Rocznik Historii Prasy Polskiej
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
