Reportaż na łamach paryskiej „Kultury” po 1989 roku
Słowa kluczowe:
„Kultura”, Jerzy Giedroyc, reportaż, prasa emigracyjna, gatunki prasowe, transformacjaAbstrakt
„Kultura” wydawana przez Jerzego Giedroycia w latach 1947-2000 odgrywała dużą rolę w kształtowaniu postaw społeczeństwa polskiego. Formuła reportażu oferuje wiarygodny sposób przedstawienia rzeczywistości i przestrzeń do refleksji. W artykule uwagę badawczą skoncentrowano na reportażach publikowanych w ostatniej dekadzie wydawania pisma, co umożliwiło w sposób wielopłaszczyznowy ukazać m.in. jednostkę w obliczu zmiany.
Bibliografia
Berberyusz E., Książę z Maisons-Laffitte, Gdańsk 1995.
Danilewicz-Zielińska M., Szkice o literaturze emigracyjnej, Wrocław 1992.
Friszke A., Czas KOR-u. Jacek Kuroń a geneza „Solidarności”, Kraków 2011.
Friszke A., Machcewicz P., Habielski R., Druga Wielka Emigracja 1945–1990, t. 1–3 Warszawa 1999.
Giedoryc J., Autobiografia na cztery ręce, Warszawa 2006.
Giza H.M., Ostatnie lato w Maisons-Laffitte. Jerzy Giedroyc, Zofia Hertz, Henryk Giedroyc, sierpień 2000 r. – listopad 2001 r., Wrocław 2007.
Grochowska M., Jerzy Giedroyc. Do Polski ze snu, Warszawa 2014.
Herling-Grudziński G., Dziennik pisany nocą 1993–2000, t. 3, Kraków 2012.
Hofman I., Ukraina, Litwa, Białoruś w publicystyce paryskiej „Kultury”, Poznań 2003.
Jerzy Giedroyc. Redaktor, polityk, człowiek, red. K. Pomian, Lublin 2001.
Kąkolewski K., Reportaż, [w:] Słownik literatury polskiej XX wieku, Wrocław 1993.
Korek J., Paradoksy paryskiej „Kultury”. Styl i tradycja myślenia politycznego, Lublin 2000.
Kornat M., Niezwykła koniunktura, niewykorzystane szanse (Jerzy Giedroyc i Okrągły Stół 1989), [w:] Aktualność przesłania paryskiej „Kultury” w dzisiejszej Europie. Zbiór studiów, red. Ł. Jasina, J. Kłoczowski, A. Gil, Lublin 2007.
Kowalczyk A.S., Giedroyc i „Kultura”, Wrocław 1999.
Kowalczyk A.S., Od Bukaresztu do Laffitów. Jerzego Giedroycia rzeczpospolita epistolarna, Sejny 2006.
McQuail D., Teoria komunikowania masowego, przekład: M. Bucholc, A. Szulżycka, red. T. Goban-Klas, Warszawa 2008.
Mencwel A., Wizja w redakcji. Rozmowa z Jerzym Giedroyciem, [w:] Redaktor. 20 lat bez „Kultury”, red. I. Hofman, Lublin 2020.
Pleszczyński J., Reportaż prasowy z filozoficznej perspektywy, [w:] Reportaż a przemiany społeczne po 1989 roku, red. K. Wolny-Zmorzyński, W. Furman, Kraków–Rzeszów 2005.
Pogonowska E., Rozpoznawanie Rosji? Rozpoznawanie siebie? O prozie dokumentarnej Mariusza Wilka, [w:] Nowe dwudziestolecie (1989–2009), red. H. Gosik, Warszawa 2010.
Prasowe gatunki dziennikarskie, red. K. Wolny-Zmorzyński, A. Kaliszewski, J. Snopek, W. Furman, Warszawa 2014.
Słownik terminologii medialnej, red. W. Pisarek, Kraków 2006.
Sokołowska K., Wojciecha Tochmana reportaże z katolickiej Polski. Forma jako narzędzie perswazji i jej związek z literackością, [w:] Tradycja i przyszłość genologii, red. D. Kulesza, Białystok 2013.
Strońska A., Piłsudczyk, którego pokochała Litwa, [w:] Jerzy Giedroyc. Redaktor, polityk i człowiek, red. K. Pomian, Lublin 2001.
Supruniuk M. A., Uporządkować wspomnienia. Nieautoryzowane rozmowy z Jerzym Giedroyciem, Toruń 2011.
Szczygieł M., Tochman W., Reportaż – opowieść o tym, co się wydarzyło naprawdę, [w:] Biblia dziennikarstwa, red. A. Skworz, A. Niziołek, Kraków 2010.
Tuszyńska A., Rosjanie w Warszawie, Paryż 1990.
Wojtak M., Gatunki prasowe, Lublin 2004.
Wolny-Zmorzyński K., Poetyka polskiego reportażu po 1989 roku. Zarys problematyki, [w:] Reportaż a przemiany społeczne po 1989 roku, red. K. Wolny-Zmorzyński, W. Furman, Kraków – Rzeszów 2005
Wolny-Zmorzyński K., Reportaż. Jak go napisać? Poradnik dla słuchaczy studiów dziennikarskich, Warszawa 2004.
Żyrek-Horodyska E., „Język tylko wtedy żyje, kiedy ma korzenie”. Strategie intertekstualne w reportażach Wołoka oraz Wilczy notes Mariusza Wilka, „Media — Kultura — Komunikacja Społeczna” 2018, nr 1(14).
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2021 Rocznik Historii Prasy Polskiej
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
